Tvær hressar á Den Danske Kro!

Annars er ég ennþá/aftur orðin veik.
Á miðvikudaginn hélt ég að ég væri að fá streptokokka, þannig að ég skellti mér upp á heilsugæslu. 3700 krónum fátækari fór ég heim með þá vitneskju að svo var ekki. Fékk hins vegar að vita það að ég væri með einhverja sýkingu í hálsinum. Ég fékk þá skipun frá lækninum að halda mig heima næstu þrjá daga og taka því rólega... Ég gerði einmitt andstæðuna - Næsta dag fór ég í vinnuna og fór í bæinn um kvöldið (sjá síðasta blogg).
Aðfaranótt laugardags fór ég svo aftur í vinnuna oooog svo aftur aðfaranótt sunnudags.

Þegar ég vaknaði á sunnudagsmorguninn var ég ónýt!
Þá loksins hætti ég í afneitun og viðurkenndi að ég þyrfti að taka því rólega.
Er því búin að vera heima síðan.
Ég er m.a. búin að horfa á alla 6. seríu af Sex And The City (p.s. hafði aldrei séð hana) (p.s.2. ég táraðist í lokaþættinum) (p.s.3. ég er ekki búin að sjá hinar seríurnar) (p.s.4. ég veit ekki afhverju ég byrjaði á síðustu seríunni).
Mig vantar eitthvað nýtt að gera.
Meika ekki að hanga svona heima lengur...

Ég heyrði þetta lag í útvarpinu í gærkvöldi.
Aldrei átti ég von á að það myndi gerast.

En það gladdi mig mjög, enda er þetta lag gull af lögum.
"Our ideas held no water but we used them like a dam" - Brill.

Að vakna á sunnudagseftirmiðdegi eftir næturvakt við lyktina af nýbakaðri eplaköku er líklega mesta brill í heimi.

Og með henni var heimagerður rabbabaraís:

Fólk sem segir að ég sé myndarleg hefur greinilega aldrei hitt mömmu mína.

Loksins höfðum við Fjóla tíma til að leika.
Við höfðum ekki hist síðan í apríl.

Það er orðið að svona hálfgerðri hefð hjá okkur, þegar hún kemur til Reykjavíkur, að fá okkur eitthvað að borða og fara svo í sund.

Þar sem ég er ein heima þá ákvað ég að bjóða Fjólu til mín í heimagerða pizzu.
Ætlunin var að gera sjúklega djúsí pizzu... sem þýðir í raun bara að ég fínkembdi eldhúsið og tók fram allt sem ég gat ímyndað mér að gæti verið gott á pizzu.
Ég þurfti samt að stoppa mig af þegar ég tók fram hnetusmjörið (en eins og lesendur bloggsins míns ættu að vita þá er ég forfallinn aðdáandi hnetusmjörsins!).

Úr varð alveg frekar næs pizza!
(Ath, hún var án hnetusmjörs ).

Og svo eftirréttur: