Fake Plastic Trees - Radiohead

Eftirfarandi grein stal ég af umdeildri síðu.
(Sem er einmitt ástæðan fyrir að ég set hana hér inn án þess að "linka" hana.)

Sjálf hef ég gaman af því að lesa greinar á netinu um hreyfingu og mataræði.
Mataræðið mitt er vel á þann veg að vera það sem kallað er "hreint"og mér finnst gaman að hreyfa mig.

Ég er hins vegar mjög gagnrýnin á allt sem ég les og heyri og tek öllu með fyrirvara.
Ég verð oft orðlaus þegar ég les suma "heilsupistla" á netinu.
Ég man t.d. eftir einum á ónefndri síðu (sem ég veit að er mjög vinsæl meðal kvennþjóðarinnar) þar sem það var mælt með því að fólk ætti að sniðganga trefjar ef það vildi grennast því trefjar binda vatn í líkamanum...

Rétt eins og öllum færslum mínum á þessu bloggi, þá er þessari færslu ekki ætlað að vera málefnaleg og ég ætla mér ekki að predika yfir einum eða neinum um eitt eða neitt.
Vildi bara benda á þessi orð Ölmu Geirdal.

Lesið ef þið viljið:

"Á einni viku hef ég tárast við tölvuna yfir greinum, auglýsingum eða nýjum bókum um nýjustu megrunarkúrana, átökin, greinarnar eða önnur vandmeðfarin umfjöllunarefni sem viðkemur þessum efnum. Í alvöru, litla fagra þjóð, erum við alveg að missa það núna? Er æskudýrkunin í hámarki og öll mörk um hvað má og ekki, farin fyrir lítið? Undirrituð hugsar alltaf: "Hvenær komumst við á þann stað að þetta sé bannað eða alla vega farið varlega og rétt með"? Allt færi á hliðina ef jafn frjálslega væri rætt um fíkniefni, áfengi eða aðra sjúkdóma sem skaða fólkið okkar. Þið sem standið á bak við þetta gerið ykkur ENGA grein fyrir skaðseminni sem þið valdið og spáið eflaust ekkert í því...eða?

Undirrituð er kannski reið þegar kemur að þessum málefnum, en málefnið er mér afar kært og tel ég mig aðeins geta talað harkalega um þessa þróun vegna eigin reynslu og reynslu af að hjálpa og styðja einstaklinga sem þjást af átröskun. Þessi áróður er okkur sem eitur í eyrum og er enn verri fyrir þá sem eru á línunni að reyna af falla ekki í yfirlið af eymd og svo erum það við sem höfum eða þjáumst af átröskun.

Ein grein sló mig illa utan undir og enn fastar þegar vinkona mín tilkynnti mér að nú myndi hún taka fram gallabuxurnar og hætta í leggings. Leggings eiga víst að gera okkur feitar! Hálfur heimurinn klæðist leggings, enda selja búðir okkur þær grimmt sem nýjasta trendið og við fylgjum, en samt þurfum við að passa okkur og vera vakandi á verðinum. Við göngum um í teygjuefni sem gefur eftir og við finnum ekki fyrir þyngdaraukningunni. Er þetta bara í lagi?

Nýjasta æðið hér á landi er svo kúrinn, sem gerir okkur 10 árum yngri á 10 vikum! Þetta er æskudýrkun á versta stigi og við gleypum við þessu eins og þetta sé hið nýja lögmál útlitsins; þetta sé málið og um að gera að berja sig niður með þessum hætti. Svo er þetta sett í bók svo höggið verður enn harkalegra. Árið er 2011 og enn erum við í slíkri steik að markaðssetja megrunarkúra. Ef einstaklingarnir sem gera slíkt, þekkja ekki hætturnar því þeir þekkja ekki af eigin raun þá sjúkdóma sem geta lagst á fólk vegna slíks hugsanaleysis þá get ég skilið þetta. En hvað ef þetta kæmi inn fyrir þeirra dyr, færu þessir sömu einstaklingar þá þessa leið til þess að græða pening á heilsu fólks ?

Vikulegt tímarit hér á landi birtir vikulega greinar við einstaklinga sem misst hafa ótæpilegt magn af kílóum á óhugnarlega stuttum tíma og gera viðkomandi að einhvers skonar hetjum fyrir vikið? Þetta lesa viðkvæmar sálir og hver veit skaðann? Langar ykkur yfir höfuð að vita það? Það þýðir ekki lengur að hugsa sem svo að þetta komi ekki fyrir þig eða þitt fólk. Í dag er þetta orðið algengt vandamál og alltof margir glíma við átraskanir. Er ykkur sama?

Á stórum vef sem ALLIR lesa er nú hægt að fylgjast með ungum konum í megrun, en uppátækið er hálfgerð keppni um það hver nær mesta árangrinum! Okkur er ei viðbjargandi. Og þetta vilja fyrirtæki „sponsa“, því þarna fá fyrirtækin auglýsingu. Hvort einhver veikist er ekki hitamál því jú, það snertir ekki fyrirtækin persónulega, eða hvað?

Ég veit ekki hvað þarf að gerast til þess að þjóðin vakni og geri sér almennilega og innilega grein fyrir stöðu þessara mála. Ég veit ekki hvað þarf að gerast til þess að þjóðin fari að fara varlega með mál sitt. Ég veit ekki hversu margir þurfa að þjást til að hér verði haldið utan um meðferðir á markvissan og öflugan hátt. Hvað þurfa tilfellin að vera ung til að forvarnir í skólum verði gerðar að skyldufögum? Hvað þarf til að átraskanir verði álitnar jafn hættulegar og t.d alkóhólismi? Því elskurnar; þetta er svo hættulegt!

Hættið þessu, sýnið þeim sem þjást alla vega virðingu, því þetta er okkar vímugjafi.
Ást & friður, Lafðin."

Við erum KR - Bubbi Morthens

Víkingur - KR í kvöld.
Blendnar tilfinningar í gangi...

Þá kemur þú - Ný dönsk

Ég vil meina að það sé þessari yndislegu, fallegu og brosmildu skellibjöllu að þakka að ég náði prófinu.
Þó að það hafi verið ég sem lærði alla daga þar til augun í mér urðu ferhyrnd, þá er það stuðningurinn frá henni sem gerði útslagið.
Bjartsýnin og jákvæðnin sem býr í þessari stelpu er óveraldleg.

Til að verða ekki of væmin, þá hætti ég hér.
En Fríða, takk fyrir að vera þú. 

...Lærdómsbústaðurinn var líka algjör snilld:

*

Lagið í titlinum er lag sem Björn Jörundur samdi til dóttur sinnar.
Þetta er eitt af mínum uppáhalds lögum og textinn er stór ástæða þess.
Og það er ekki af ástæðulausu sem ég valdi þetta lag til að prýða titil þessarar færslu sem er tileinkuð Fríðu :)

Walking On Sunshine - Bergþóra...

Þann 26. apríl sl. gekk út úr aðalbyggingu Háskóla Íslands með tárin í augnum.
Að einhverju leyti var það spennufall.
En það var líka vegna þess að ég hélt ég hefði klúðrað prófinu sem ég hafði búið mig undir í rúmlega þrjá mánuði.

Ég hef aldrei verið jafn tilbúin fyrir próf eins og ég var þennan dag.
Fjórum dögum fyrir prófið var ég með þetta allt á hreinu, var þyljandi upp beinagrindur og dóma.
Ég svaf eins og ungabarn kvöldið áður og þegar ég vaknaði þá tók ég nokkur dansspor.
Ég var með þetta allt á hreinu.

Svo mætti ég í prófið og ég fraus.
Ég byrjaði að rugla öllum dómunum saman og það fór bara allt í fokk.
Ég man t.d. að ég gat ekki fyrir mitt litla líf munað eftir atvikunum í Kjarnfóðursdómnum, en þetta er einn af þeim dómum sem ég kann 100%.

Ég náði samt alveg að skrifa helling, þurfti meira að segja auka pappírsörk.
En mér fannst ég ekki ná að skrifa nógu hnitmiðað.

En.
Ég fékk einkunn áðan.
Og.
Ég fékk 7.

What up?

Ég er í eilífðar sjokki.
Og að eilífu glöð.

Heartbeats - Jose Gonzalez

Ég varð vitni af mjög innihaldsríkum og áhugaverðum samræðum þriggja manna á þrítugsaldri í World Class Laugum um daginn.

Þeir voru að ræða um hvernig veiðin hefði gengið um helgina.
Það var fátt um falleg orð í garð þeirra kvenna sem þeir höfðu kynnst.
Ein var of heimsk fyrir lífið.
Önnur var svo feit að taxabílstjórinn rukkaði extra.
Svo líktu þeir andlitinu á einni stelpunni við rassinn á einum þeirra.

Best var þegar einn þeirra lýsti því fyrir hinum hversu klikkuð stelpa má vera ef hún er nógu heit.
Og hinir tveir hlustuðu eins og þetta væru einhver ný vísindi og hin gullna regla í lífinu.



Annað hvort eru þessir tveir vinir hans eitthvað tregir (þið hefðuð átt að sjá svipinn á þeim, það var blanda af aðdáun og tómleika - magnaður svipur) eða þeir hafa aldrei horft á How I Met Your Mother...

Annars er ég mætt upp á Hlödda að lesa mig til um Evrópusambandið.
En ég átti svo yndislega unaðslega helgi sem bætir það upp.

Á fimmtudaginn hitti ég Eddu Björgu loksins, en hún er búin að vera í BNA síðan um jólin.
Á föstudagskvöldið kíktum við Gerða í bæinn.
Ætluðum að fá okkur einn bjór, en þeir urðu víst aðeins fleiri...

Í gær fórum við frænkurnar Þórunn, Hildur og María og fengum okkur sushi á OSUSHI.


Eeeelska það svo mikið!

Settumst svo á Austurvöll og slökuðum á í kvöldsólinni.

ÉG ELSKA SUMARIÐ!

All We Ask - Grizzly Bear

Okei, þessar múffur eru himneskar!!

Lengi Skal Manninn Reyna - Megas og Ágústa Eva

Það er einkum tvennt sem hjálpar mér að halda geðheilsu í prófatíð:
1. Göngutúr með góðum vini
2. Bakstur

Og er ég búin að gera bæði í dag...

Eplamúffur og ís :)

Snjókorn falla - Laddi

...ekki?

Oh, La - Ra Ra Riot

4 daga hausverkur loksins yfirstaðinn.
Og ég fagna með meiri lestri.

...Afsakið "kæra-dagbók" færslurnar.
Þær hætta eftir próf.

Green Eyes - Coldplay

Ég dreg það til baka að líkja mígreni við þynnku.
Frekar væri ég til í að leggja saman allar mínar verstu þynnkur en að fá mígreniskast aftur.

Sem betur fer fæ ég þetta ekki oft.
Bara þegar ég er: stressuð + þreytt + búin að borða of mikið af sykri.

...Elska próf.